Wiele miast (351)

Szaty liturgiczne - w co ubrany jest ksiądz podczas odprawiania Mszy Świętej?

Ofiara Mszy Świętej ma ogromną wartość, to dzięki niej człowiek bierze pełny udział w owocach Męki i Śmierci Pana Jezusa. Liturgia jest przepełniona żywą obecnością Chrystusa. Podczas jej trwania dokonuje się największy z cudów - przemiana chleba i wina w Ciało i Krew. Wierni, w czasie trwania Mszy łączą się z Jezusem, który dokonał Najświętszej Ofiary na Kalwarii. Ten sam Chrystus, który umarł za nasze grzechy spoczywa na każdym ołtarzu.

Jak ubrany jest ksiądz odprawiający Mszę Świętą? 

Reklama
Kapłan, jako osoba godna czynności liturgicznych, która przewodniczy relacji ludzi z Bogiem, spośród innych ludzi, wyróżnia szczególny strój. Obecna forma ubioru celebransa ma swoje źródło sięgające początków chrześcijaństwa. Przed laty, kapłani nie korzystali ze specjalnych
szat liturgicznych. Wykorzystywano te, których używali Rzymianie. W odróżnieniu warstw społecznych, różniły się jedynie tkaninami. Przełomowym momentem zmian w ubiorze celebransa były rządy Konstantyna. Za panowania owego władcy biskupi zostali uznani za

    urzędników cesarskich, w wyniku czego otrzymali pierwszą, przysługującą im insygnię. Około VII wieku, z uwagi na napływającą modę germańską zaczęto w dalszej części przekształcać szaty liturgiczne.

Dzięki temu stylowi, szaty celebransów znacząco różnił się od codziennego wyglądu ówczesnych obywateli. Rozwinęły się elementy garderoby chrześcijańskiej, takie jak: stola i dalmatyka. Na przestrzeni wieków dołączyły do nich: alba, stuła, komża, kapa oraz ornat. Dynamiczny rozwój religii 
chrześcijańskiej spowodował wyodrębnienie się różnego rodzaju obrzędów. Konieczne,
aby celebrans z uwagi na pełnioną funkcję, był odpowiednio odziany. Wraz z upływem lat wprowadzono dekoracyjność i mnogość detali, powstał podział na kolory liturgiczne oraz przysługujące im okresy. Podział ten zachował się do dnia dzisiejszego.
 
 
Elementy stroju kapłana
 
Wyróżniamy następujące elementy stroju chrześcijańskiego kapłana:
 
Alba - sięgająca do kostek tunika, koloru białego. Najczęściej wykonana z lnu. Strój jest symbolem czystości serca. Tym samym celebrans musi być w stanie łaski uświęcającej.
Kapłan zakładając albę przed Mszą Świętą odmawia modlitwę, w której wznosi prośby 

do Boga o wybielenie swojej duszy.

Komża - to odmiana alby, jednak jest zdecydowanie krótsza. Symbolika pozostaje niezmienna. Stroje różni jedynie fakt, iż w czasie sprawowania Najświętszej Ofiary nie można zakładać komży zamiast alby.
 
Humerał - nieobowiązkowy element stroju chrześcijańskiego kapłana.
W przypadku, gdy alba nie osłania dokładnie szyi, wówczas należy założyć humerał. Przedstawia się jako niewielka chusta, wykonana z
lnu, bądź innego szlachetnego materiału. Ksiądz najpierw nakłada go
na głowę, a dopiero później na szyję. Ta część ubioru ma za zadanie chronić kapłana przed złymi myślami oraz słowami wydobywanymi
z jego gardła.


Pasek (cingulum) - to sznur zakończony frędzlami na obu końcach. Służy do przewiązywania alby. Symbolizuje wstrzemięźliwość i panowanie nad pożądliwościami cielesnymi.
 
Ornat - to odmiana płaszcza. Nie posiada rękawów, aby nie ograniczał
   
ruchów. Charakteryzuje się jedynie otworem na głowę. Używany jest do wypełniania wszystkich czynności kapłańskich. Ornat ozdabiany jest wszelkiego rodzaju haftami. Na plecach księdza zazwyczaj widnieje znak krzyża, jako symbol Ofiary.
 
Stuła - długa, szeroka wstęga, którą kapłan bądź biskup zakłada na ramiona. Diakoni również mogą korzystać z tej części garderoby, jednakże zakładają ją w nieco inny sposób - z lewego ramienia na prawy bok. Oznacza urząd i najwyższą godność kapłana.
 
Kapa - to obszerny płaszcz, zapinany pod szyją. Jako strój liturgiczny została uznana dopiero na przełomie VIII i IX wieku. Używana jest do sprawowania liturgii poza Mszą Świętą, np. podczas adoracji Najświętszego Sakramentu.
 
Dalmatyka - jest szatą liturgiczną diakona. To niedługa i prosta tunika, którą diakon zakłada się na albę i stułę. Charakteryzuje się czerwonymi, pionowymi paskami, które biegną od ramion aż do samego dołu. Podczas szczególnych uroczystości, takich jak np. Msza Krzyżma, może ją zakładać także biskup.
 
 
Kolory szat liturgicznych
 
Łatwo zauważyć, że kapłan, w zależności od uroczystości przyodziewa różnorodne kolory szat. Obecnie barwy szat liturgicznych tą ściśle związane z rokiem liturgicznym Kościoła Katolickiego.
 
Biały
 
Kolor biały symbolizuje niewinność, radość, czystość, światło. Wprowadza w nastrój świąteczny. Szat liturgicznych tego koloru używa się: podczas Mszy Świętych w okresie Bożego Narodzenia, Wielkanocy, świąt ku czci Najświętszej Maryi Panny, w dni wspomnienia Chrystusa (z wyjątkiem Męki Pańskiej), świętych Aniołów oraz świętych, którzy nie byli męczennikami. Biała szata używana jest także w uroczystość Wszystkich Świętych, św. Jana Chrzciciela, Jana Ewangelisty i Katedry św. Piotra.
 
 
Czerwony
 
Odcień czerwieni jest symbolem krwi, walki, męki. Ma również związek z ognistymi językami, które zstąpiły na Apostołów, pod postacią Ducha Świętego. Szaty wykorzystuje się w: Niedzielę Palmową, Wielki Piątek, niedzielę Zesłania Ducha Świętego, w Mszach upamiętniających Mękę Pańską, w święta Apostołów i Ewangelistów oraz męczenników.
 
 
Zielony
 
Barwa ta oznacza młodość, nadzieję, sprawiedliwość oraz odrodzenie. Ornatu tego koloru używa się w dni powszednie oraz niedziele, które należą do okresu zwykłego.
 
 
Fioletowy
 
Odcień ten jest symbolem oczekiwania na przyjście Jezusa, dlatego w głównej mierze wykorzystywany jest w czasie Adwentu. Oprócz tego oznacza żałobę, dlatego może być używany w Wielkim Poście, podczas pogrzebów i w czasie odprawiania nabożeństwa za zmarłych.
 

Złoty
 
Stosowany jest wymiennie. Może śmiało zastąpić wszelkie kolory ornatów, z wyjątkiem fioletowego i czarnego. Z uwagi na swoją dostojność, używany jest najczęściej podczas ważnych celebracji, gdyż symbolizuje honor i bogactwo.
 
 
Różowy
 
Kolor różowy jest znakiem niewysłowionej radości, z faktu, że Pan jest już blisko. Używany jest tylko i wyłącznie w trzecią niedzielę Adwentu, zwaną inaczej Gaudete oraz w czwartą niedzielę Wielkiego Postu - Laetare.
 
Czarny
 
Barwa czarna oznacza smutek, żałobę i pokutę. Ornat w kolorze czarnym wykorzystuje się podczas celebracji Mszy Świętych pogrzebowych (dorosłych). Kapłan może go założyć również 2 listopada, we Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych.
 
Na strój kapłana składa się wiele nieodłącznych elementów. Ich symbolika oraz znaczenie mają ścisły związek z Mszą Świętą. Kolejność zakładania części garderoby chrześcijańskiego celebransa ma duże znaczenie, podobnie jak używanie przypisanych do roku liturgicznego kolorów.

Więcej na stronach: www.Liturgiczny.pl 



 
stat4u PortalPOLSKA.pl