Minister pracy i polityki społecznej przedstawił już premierowi projekt ustawy, a dziś ma zapaść decyzja o przesunięciu na ten cel pieniędzy w budżecie państwa z planu na budowę i remonty dróg lokalnych. Plan zakłada przyśpieszenie podniesienia świadczenia dla rodziców dzieci niepełnosprawnych i dojścia do minimalnej pensji w jak najszybszym czasie - powiedział Władysław Kosiniak-Kamysz. W sumie chodzi o przesunięcie w budżecie 200 mln zł.

Tylko w ubiegłym roku - jak wynika z danych Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej - na wsparcie osób niepełnosprawnych i ich opiekunów wydano 11,2 mld zł. Wydatki na świadczenia pielęgnacyjne to 1,7 mld zł rocznie. Dodatkowe 255 mln zł kosztują dodatki do świadczeń. Na zasiłki pielęgnacyjne przeznacza 1,7 mld zł, na świadczenia rodzinne dla osób niepełnosprawnych - 340 mln zł.

Wydatki na wsparcie osób niepełnosprawnych w Polsce
(dane za 2013 rok)

Dofinansowanie do wynagrodzeń 2 967 mln zł
Domy pomocy społecznej 1 770 mln zł
Zasiłki pielęgnacyjne 1 700 mln zł
Świadczenia pielęgnacyjne 1 700 mln zł
Rehabilitacja społeczna i zawodowa 916 mln zł
Zasiłki stałe 863 mln zł
Usługi opiekuńcze 371 mln zł
Świadczenia rodzinne 340 mln zł
Ośrodki wsparcia 331 mln zł
Dodatki do świadczeń 255 mln zł
Suma wydatków na wsparcie osób niepełnosprawnych 11 200 mln zł

Źródło: MPiPS
 
Jak wynika z danych resortu pracy, niepełnosprawni otrzymują również wsparcie z pomocy społecznej. Koszt? 3,5 mld zł rocznie. Z tego 1,8 mld zł ministerstwo przeznacza na utrzymanie domów pomocy społecznej. Ponad 700 mln zł przekazuje na finansowanie usług opiekuńczych i ośrodków wsparcia, a na zasiłki stałe - 863 mln zł. Zasiłki okresowe przyznawane z powodu niepełnosprawności to kolejne 51 mln zł.

Dodatkowo Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) przeznacza blisko trzy miliardy złotych na dopłaty do wynagrodzeń niepełnosprawnych pracowników. Kolejne 916 milionów PFRON przekazał na rehabilitację społeczną i zawodową. To na przykład dofinansowanie do turnusów i sprzętu rehabilitacyjnego oraz terapii zajęciowej.

Świadczenia od lat są stopniowo podnoszone, a maksymalna pomoc na jaka mogą liczyć rodzice i opiekunowie niepełnosprawnych, już teraz przewyższa minimalną pensję.

Obecnie rodzic, który opiekuje się niepełnosprawnym dzieckiem w domu, otrzymuje 820 zł. Warunkiem pobierania świadczenia jest rezygnacja z zatrudnienia. Dodatkowo może liczyć na 153 zł zasiłku pielęgnacyjnego na dziecko i korzystać z dodatkowych nieopodatkowanych świadczeń z opieki społecznej. W sumie miesięcznie może otrzymać na rękę nawet 1815 zł. Tymczasem minimalna płaca wynosi obecnie 1680 zł brutto (1240 zł netto).



* podwyższenia tego świadczenia do poziomu płacy minimalnej domagają się protestujący w Sejmie rodzice
Źródło: MPiPS

Istnieją też inne, dodatkowe formy wsparcia, z których mogą skorzystać osoby niepełnosprawne. Na przykład dofinansowanie do kupna wózka elektrycznego może sięgnąć 7 tys. zł, do turnusu rehabilitacyjnego - 1,3 tys. zł. Dofinansowanie do turnusu przysługuje raz w roku. W całym kraju działa także 680 warsztatów terapii zajęciowej, z których niepełnosprawni mogą nieodpłatnie korzystać.

PFRON dofinansowuje również wynagrodzenia pracowników z orzeczoną niepełnosprawnością. Dopłaca także do turnusów rehabilitacyjnych (do 1,3 tys. zł), sprzętu rehabilitacyjnego (do 19,1 tys. zł) oraz likwidacji barier architektonicznych (do 57,4 tys. zł).

Jak informuje resort pracy, w minionym roku wsparcie z pomocy społecznej otrzymało 412 tys. rodzin, w której żyje ktoś niepełnosprawny.

Rodzice niepełnosprawnych dzieci oskarżają rząd Donalda Tuska, że robi bardzo niewiele, by mogli wreszcie godnie żyć. Mają racje w tym, że premier nie wywiązał się z obietnicy uzawodowienia i jednocześnie podniesienia świadczeń dla opiekunów dzieci niepełnosprawnych do poziomu płacy minimalnej. Taką deklarację - jak twierdza - usłyszeli od niego w 2009 roku. Donald Tusk broni się jednak tym, że za jego kadencji to świadczenie podniesiono o blisko połowę.


 
*podwyżki zaproponowane protestującym rodzicom przez rząd Donald Tuska

Źródło: MPiPS

 Trzeba też podkreślić, że od 2007 roku liczba uprawnionych do tego świadczenia wzrosła o 30 procent i teraz wypłacany jest on stu tysiącom osób.

Jeżeli chodzi wydatki na opiekę społeczną Polska znajduje się w ogonie Europy. Według Eurostatu, że średnio wydatki na tak zwany socjal w stosunku do poziomu PKB w 28 krajach Unii Europejskiej to około 30 procent. Tymczasem w Polsce, to niewiele ponad 19 procent PKB. Najwyższe wydatki na cele społeczne notuje Dania (34,3 proc. PKB). Wysoko uplasowały się też Francja (33,6 proc.) oraz Holandia (32,2 proc.). Mniej od Polski wydaje tylko Malta (18,9 proc.), Słowacja (18,2 proc.), Bułgaria (17,7 proc.), Litwa (17 proc.) oraz Rumunia (16,3 proc.).

Jeszcze większe kontrasty odsłaniają się, jeśli weźmie się pod uwagę wydatki przeliczone na siłę nabywczą pieniądza w poszczególnych krajach. Wydatki na opiekę społeczną w Luksemburgu są o około siedem razy wyższe niż te w Rumunii i stanowią aż 184 proc. średniej. Wysoko ponad unijną średnią - około 40 proc. - są też Holandia i Dania. Socjal w Polsce nie sięga nawet połowy średnich wydatków w Unii.

 W Unii Europejskiej liczba niepełnosprawnych przekracza 50 milionów. Część z nich to dzieci. W Polsce jest około czterech milionów niepełnosprawnych, a blisko 200 tysięcy z nich to niepełnoletni. Zakres pomocy państwa wobec nich regulują wewnętrzne przepisy. Określają one formę i wysokość zasiłków, rent i emerytur. Zależnie od kraju w Unii są one bardzo zróżnicowane.

Portal Money.pl porównał wybrane kraje pod względem kwot zasiłków i dotacji oraz średnie płace w tych krajach. Okazuje się, że zarówno u nas jak i w innych - bogatszych krajach Unii - maksymalny poziom pomocy, na jaką mogą liczyć niepełnosprawni, oscyluje w granicach połowy średnich zarobków. W niektórych przypadkach tę połowę znacząco przekracza. Tak jest na przykład w Polsce.



Źródło Money.pl na podstawie danych Eurostat, GUS, MPiPS

 W naszym kraju pomoc, jaką może uzyskać rodzic niepełnosprawnego dziecka, stanowi 70 proc. średniej, miesięcznej płacy netto. Jednak w wielu innych krajach oprócz pieniędzy, bardzo ważna część pomocy zapewnia rozbudowany system refundacji czy placówek w których prowadzona jest bezpłatna rehabilitacja.

Autor: Andrzej Zwoliński
Źródło:  Money.pl