Wiele miast (374)
Modyfikacje ciała: czy ich miejsce ma znaczenie?

Zdaje się, że umiejscowienie oraz treści rozmaitych motywów na skórze mogą obrazować pewne swoiste cechy charakteru danego człowieka. Czy jest tak naprawdę? Badaniami nad zależnością miejsca wykonania modyfikacji na ciele a potrzebami psychicznymi bądź cechami charakteru podjęli się Dariusz Tarczyński, autor książki "Zrozumieć człowieka z wyglądu", a także ekspert z zakresu seksuologii Zbigniew Lew-Starowicz w "Encyklopedii erotyki".

Reklama
Publikacje obu psychologów wzbudziły ogromne kontrowersje, przy czym zyskały zarówno wielu zwolenników, jak i przeciwników. Wedle opinii tych drugich, modyfikacje ciała mogą umożliwić rozpoznanie niektórych cech osobowości człowieka, ale nie można z góry ich przypinać do każdej osoby posiadającej np. tatuaż w okolicy brzucha. Mógł on bowiem powstać z indywidualnych względów estetycznych, w pogoni za modą czy być wyłącznie kwestią przypadku, np. wykonano go osobie będącej pod wpływem alkoholu.

Poglądy Tarczyńskiego oraz Lwa-Starowicza, a szczególnie te dotyczące tatuażu i piercingu, są nie tylko interesujące dla badaczy rozmaitych modyfikacji czy body artu, ale mogą również stanowić wstępną odpowiedź na pytanie: dlaczego ludzie poddają się zabiegom ozdabiania ciała?

Tatuaż jako symboliczny krzyk jednostki i oznaka niszczenia ciała na własne życzenie

Z takim oto zapatrywaniem spotykamy się w książce Dariusza Tarczyńskiego, który przypisuje trwałym rysunkom akcentowanie problemów psychicznych człowieka. Chociaż moda na ten sposób zdobienia przez stulecia wzbudzała zainteresowanie i przenosiła się do coraz wyższych warstw społecznych, autor uważa, że forma utrwalonego na skórze buntu nie uległa żadnej zmianie. Tatuaż po dzień dzisiejszy stanowi bowiem podłoże symbolicznego krzyku własnego "ja" osoby, która go posiada.

Dla Tarczyńskiego bardzo ważne jest umiejscowienie wzoru na konkretnej partii ciała. Autor podaje trzy przykłady najbardziej charakterystycznych miejsc oraz ich symbolikę:
•    tatuaż na poziomie bioder oraz pośladków (świadczy o problemach człowieka z określeniem własnego seksualizmu, a także osiągnięciem zaspokojenia w niniejszym zakresie; wytatuowany na pośladku informuje o ranie psychicznej jednostki, która mogła zostać odepchnięta lub potraktowana przedmiotowo i poprzez trwały wzór w tym miejscu wyraża swój ból; z drugiej strony taki motyw odwołuje się do nieszczęśliwych czasów dzieciństwa, kiedy dana osoba była raniona przez swoich rodziców)
•    tatuaż w okolicy brzucha (oznacza problemy związane z działaniem człowieka oraz jego trudność adaptacji z otoczeniem)
•    tatuaż na ramionach (symbol bólu, wynika ze starań potwierdzenia swojej siły)

Psycholog zwraca ponadto uwagę na ogólne cechy samych wzorów na ciele, które mogą mieć różną wielkość oraz kształty. Zdaje się, że również one wyrażają potrzeby danego człowieka, przy czym opisują jego charakter. W swojej publikacji Tarczyński wymienia kilka takich motywów, zaś najciekawszymi z nich są:
•    wzór duży (świadczy o pragnieniu przygód, łaknieniu przestrzeni oraz ekspansji intelektualnej; osoby, które go wybierają cechują się chaotycznym działaniem, mają bardzo oryginalne, lecz często niezbyt praktyczne pomysły i chcą zaimponować innym)
•    wzór mały (oddaje wrażliwość plastyczną i przywiązywanie uwagi do drobiazgów; człowiek, który decyduje się na taki motyw jest z reguły nieśmiały, ma dystans wobec innych ludzi, przy czym może także wykazywać się poczuciem ładu i wyrobionym, dość skromnym gustem)
•    wzór geometryczny/symetryczny (może symbolizować problemy jednostki ze skupieniem się oraz próby samonarzucania pewnych rygorów, których nie jest w stanie przestrzegać na dłuższą metę)
•    wzór asymetryczny (dotyczy postrzegania własnego życia za bezładne i przyznania się do tego: "Chaos jest we mnie, pomimo wysiłków, by go zniwelować i uporządkować własne życie. Mój spokój zewnętrzny jest tylko pozorny.")
•    wzór zaokrąglony (zwłaszcza na poziomie nóg wyraża dużą wyobraźnię i spontaniczność; z drugiej strony świadczyć może o infantylności człowieka, a także jego braku posiadania określonych zasad w sferze seksualnej)
•    wzór w formie kwiatu (symbol zainteresowań intelektualnych i nieszablonowości myślenia; osoby, które decydują się na niego interesują się sztuką, religią czy zjawiskami paranormalnymi, lecz często zarzuca się im brak mocnego stąpania po gruncie)


Z podobnego założenia wychodzi również Zbigniew Lew-Starowicz i uważa, że istnieje bardzo duża zależność pomiędzy wyborem miejsca na tatuaż a potrzebami psychicznymi człowieka.

Z racji tego, że jego publikacja odnosi się do erotyki, nacisk kładzie przede wszystkim na tatuowanie sfer erogennych.

Autor wykazuje, że motywy w tychże partiach ciała, szczególnie te nawiązujące do symboli seksualnych, znacznie częściej wybierają mężczyźni, aniżeli kobiety. Przykładowo, trwały napis na członku "tylko dla Ciebie" może być świadomą kreacją wizerunku bohatera seksualnego, a tatuaż na pośladku wskazywać na skłonności mężczyzn do homoseksualizmu bądź biseksualizmu.

Ponadto, poprzez tatuowanie miejsc intymnych, panowie zazwyczaj wyrażają kult falliczny, a mianowicie postawę wyższości wobec świata kobiecego. Panie natomiast decydują się na trwałe motywy w strefach erogennych najczęściej ze względów estetycznych lub w celu wywołania pobudzenia seksualnego u płci przeciwnej.

Piercing nie jest tylko i wyłącznie oznaką statusu społecznego oraz bogactwa człowieka, odnosi się również do jego charakteru bądź potrzeb psychicznych

W jednym z rozdziałów książki "Zrozumieć człowieka z wyglądu" objaśniona została symbolika ozdób. Dla Dariusza Tarczyńskiego biżuteria od wieków podkreślała status społeczny człowieka, wskazywała na jego majętność, przy czym mogła korygować urodę. Zdaniem autora wszelkie ozdoby w dalszym ciągu realizują te cele. Mało tego, określają też charakter i potrzeby danej jednostki. Niektóre z zapatrywań autora z powodzeniem można odnieść do piercingu, a zwłaszcza biorąc pod uwagę fakty: z jakiego surowca kolczyki są wykonane, jakie mają wielkości lub kształty, a także ich położenie.

Wstępnie zapoznajemy się ze znaczeniem dwóch najpopularniejszych tworzyw: złota oraz srebra. Ozdoby w kolorze złotym traktowane są jako symbol ambicji i wyrażają chęć człowieka do podnoszenia swojego prestiżu w społeczeństwie. Wskazywać mogą ponadto na zainteresowania materialne oraz praktyczne. Biżuteria w barwie srebrnej to oznaka uczuciowości, postrzegania świata w niezbyt realny sposób i pragnienie miłości. Osoby, które najczęściej kuszą się na to tworzywo interesują się często literaturą, przy czym same starają się działać w tym kierunku, np. pisząc wiersze czy opowiadania.

Tarczyński dokonuje także podziału ze względu na wielkości obu tych surowców, po czym przypisuje im odrębną symbolikę:
•    duże ozdoby w kolorze złotym (manifestują bogactwo i mogą być związane z brakiem dobrego smaku; wyrażają chęć bezustannego podkreślania przez jednostkę swoich osiągnięć materialnych; obrazują także bardzo często dumę)
•    małe ozdoby w kolorze złotym (podkreślają dobry gust oraz smak człowieka, który cechuje się kulturą osobistą oraz posiada wysoki status materialny; mogą sugerować umiejętność odpowiedniego zachowania się – nawet w najbardziej kłopotliwych sytuacjach)
•    duże ozdoby w kolorze srebrnym (stanowią symbol zgorzknienia uczuciowego i mogą informować o wciąż żywych wspomnieniach w umyśle jednostki, które dotyczą niezaspokojonej miłości; osoby noszące tego typu ozdoby są zazwyczaj zbytnio egzaltowane)
•    małe ozdoby w kolorze srebrnym (związane są z tęsknotą za miłością oraz potrzebą spełnienia się w niej; osoby, które najczęściej wybierają taką biżuterię wykazują się naturą marzycielską, wewnętrzną delikatnością oraz bywają nieśmiałe)


Poza tworzywem i jego wielkościami, równie ważna dla autora jest forma ozdób. Przykładowo, ostre kształty symbolizują wewnętrzną walkę człowieka ze swoimi emocjami albo myślami.

Biżuteria w kształcie kolistym natomiast wyraża zamknięcie się w sobie danej osoby z powodu jakiegoś nurtującego ją problemu.

Na sam koniec zapoznajemy się z symboliką piercingu uszu. Psycholog wyróżnia i opisuje dwie specyficzne właściwości kolczyków w uszach:
•    kolczyki tuż przy uchu (wskazują na pełną kontrolę intelektualną jednostki nad swoim ciałem oraz pragnieniami; ozdoby o większych rozmiarach mogą być u kobiet związane z dystansem wobec mężczyzn oraz świadczyć o rezygnacji z flirtów, kolczyki wydłużone zaś wyrażać ich tzw. nieme przyzwolenie na erotyczną zabawę)
•    przesadna ilość kolczyków w uchu (symbolizuje pragnienie zabłyśnięcia intelektualnego bez względu na wrodzone możliwości człowieka; jak pisze autor: "osoby takie mogą być uczestnikami życia towarzyskiego z tzw. wyższych sfer, ponieważ sam fakt obracania się w takim towarzystwie wydaje im się wystarczającym dowodem ich poziomu intelektualnego.")

Dariusz Tarczyński nadmienia ostatecznie, że kolczyki tego typu występują także u mężczyzn, przy czym często związane są z chęcią uzewnętrznienia własnego buntu w stosunku do matki bądź podkreśleniem męskości – zwłaszcza, jeśli piercing został wykonany w lewym płatku usznym.




Alicja Paluch - A.M. Phoenix
 
 
stat4u PortalPOLSKA.pl