Głównym celem projektu jest ograniczenie zjawiska handlu ludźmi oraz kształtowanie świadomości wiktymologicznej młodzieży. Wakacje to okres poszukiwania dorywczej pracy, wyjazdów za granicę, a przy tym beztroski i chęci przeżycia przygody, co zwiększa zagrożenie wykorzystania w celu niewolniczej pracy lub w prostytucji. Szczególnie narażeni na ryzyko stania się ofiarami handlu ludźmi są młodzi ludzie. Brak doświadczenia życiowego i młodzieńcza beztroska powoduje, że łatwo dają się manipulować i oszukiwać. Spotkania policjantów z młodzieżą potrwają do 25 czerwca. Tegoroczne przedsięwzięcie organizowane jest już po raz ósmy. W poprzednich siedmiu edycjach policjanci przeprowadzili 1220 spotkań, w których wzięło udział ok. 32 tys. uczniów.

Pamiętaj, zanim wybierzesz się za granicę do pracy:
* dopełnij wszelkich formalności (sprawdź ważność paszportu i ewentualnych pozwoleń, zgromadź konieczne do podjęcia pracy dokumenty, np.: zaświadczenia potwierdzające kwalifikacje zawodowe),
* ubezpiecz się (od następstw nieszczęśliwych wypadków i ewentualnych kosztów leczenia),
* sprawdź, czy pośrednik (firma pośrednicząca) oferujący pracę działa legalnie, tzn. czy jest zarejestrowany w KRAZ (Krajowy Rejestr Agencji Zatrudnienia) i posiada odpowiedni certyfikat (od 1listopada 2005 certyfikaty wydaje Urząd Marszałkowski),
* upewnij się, że pracodawca istnieje. Dowiedz się o nim jak najwięcej - najlepiej od pośrednika. Poproś o adres, numer telefonu, skontaktuj się z nim,
* dowiedz się, na co możesz liczyć ze strony pośrednika w razie kłopotów w pracy (np. w sytuacji, kiedy praca jest inna niż oferowana lub masz problemy z pracodawcą). Poproś o zobowiązanie na piśmie,
* dokładnie czytaj wszystkie dokumenty, które pokazuje pośrednik, zwłaszcza te, które masz podpisać. Jeśli czegoś nie rozumiesz - pytaj!,
* jeśli dajesz pośrednikowi pieniądze, zawsze domagaj się pokwitowania. Zrób kserokopie dokumentów, które ze sobą zabierasz (paszportu, dowodu osobistego, wiz, pozwolenia na pracę, umowy o pracę) i zostaw bliskim (osobom, którym ufasz). Dołącz do dokumentów aktualną fotografię,
* zostaw też adres, pod którym będziesz przebywać za granicą, numer telefonu, imię i nazwisko pracodawcy oraz nazwiska i adresy osób, z którymi wyjeżdżasz (lepiej nie wyruszać w pojedynkę). Informuj bliskich o zmianach adresu i miejsca pracy,
* ustal częstotliwość kontaktów telefonicznych z bliskimi (osobami, którym ufasz), np. raz w tygodniu o określonej porze. Ustal hasło, którym się posłużysz w przypadku ewentualnych kłopotów i niemożności powiedzenia tego wprost przez telefon, np. przekaż pozdrowienia dla kogoś, kto nie istnieje.

Pamiętaj, aby zabrać ze sobą:
* adres i numer telefonu najbliższego polskiego konsulatu w kraju, do którego jedziesz. W razie jakichkolwiek kłopotów tam otrzymasz pomoc,
* słownik lub rozmówki,
* numer telefonu Poland direct z kraju, do którego jedziesz. Za minimalną opłatą lub za darmo możesz zatelefonować do Polski, tylko na numer telefonu stacjonarnego, nie komórki - o ile osoba, do której dzwonisz zgodzi się zapłacić za rozmowę. Telefonistka, która połączy rozmowę mówi po polsku,
* numer telefonu organizacji pomagającej kobietom, migrantom czy osobom poszkodowanym w wyniku przestępstwa. Zwykle w takiej organizacji można uzyskać poradę i pomoc,
* Europejską Kartę Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest potwierdzeniem ubezpieczenia w Narodowym Funduszu Zdrowia i jest uznawana w krajach UE. Jeśli podczas pobytu za granicą zachorujesz NFZ pokryje koszty leczenia. Jednak nie wszystkie! Przed wyjazdem upewnij się, jakiego rodzaju koszty leczenia za granicą mogą być pokryte przez NFZ,
* telefon komórkowy z aktywnym roamingiem,
* pieniądze (może to być także karta kredytowa lub czeki). Zapas na „czarną godzinę", aby móc za co wrócić do Polski. (jkd)